کیت ایمونوهیستوشیمی
مشاهده محصول
Reaction/test
Product Name
Company
در این روش آزمایشگاهی از آنتی بادی ها برای بررسی آنتی ژن های خاص (نشانگرها) در نمونه بافت استفاده میشود. اغلب آنتی بادی ها به یک آنزیم یا رنگدانه فلورسانسی متصل هستند. پس از اتصال آنتی بادی ها به آنتی ژن در نمونه بافت، آنزیم یا رنگدانه فعال شده و آنتی ژن زیر میکروسکوپ قابل رویت می شود. ایمونوهیستوشیمی برای کمک به تشخیص بیماری ها مانند سرطان استفاده می شود. همچنین ممکن است برای کمک به تفکیک بین انواع مختلف سرطان ها نیز استفاده شود. ما در این مقاله سعی داریم این تکنیک رو کامل تر تشریح کنیم.
IHC چیست؟
ایمونوهیستوشیمی (Immunohistochemistry) یا به اختصار IHC، یک تکنیک برای شناسایی آنتی ژن های مختلف در نمونه های بافتی است. در این تکنیک، از آنتی بادی هایی که به صورت مصنوعی تولید شده اند به منظور اتصال و واکنش با آنتی ژن خاص در نمونه های بافتی استفاده می شود.
در تکنیک ایمونوهیستوشیمی، ابتدا نمونه بافتی با استفاده از روش های پردازشی مشخصی آماده می شود. سپس، آنتی بادی هایی که به صورت مصنوعی تولید شده اند و به آنتی ژن های اختصاصی خود در نمونه بافتی واکنش نشان می دهند، به نمونه بافتی اضافه می شوند. پس از این که آنتی بادی ها به آنتی ژن های مربوطه متصل شدند، نشانگرهایی به نمونه اضافه می شوند که به طور واضح نشان می دهند که آنتی بادی ها به کدام آنتی ژن ها واکنش نشان داده اند.
این تکنیک به عنوان یک ابزار قدرتمند در تشخیص بیماری ها، تحقیقات پزشکی و بیوتکنولوژی مورد استفاده قرار می گیرد. به عنوان مثال، در تشخیص سرطان، ایمونوهیستوشیمی می تواند به شناسایی آنتی ژن های اختصاصی در سلول های سرطانی کمک کند.
آزمایش ایمونوهیستوشیمی چیست؟
آزمایش ایمونوهیستوشیمی (IHC) یکی از روش های تشخیصی مورد استفاده در علوم پزشکی و پاتولوژی است. در این آزمایش، با استفاده از آنتی بادی های مصنوعی و نشانگرهای ویژه، وجودکه یک آنتی ژن خاص در یک نمونه بافتی یا سلولی وجود دارد یا خیر. برای این منظور، نمونه بافتی از بیمار تهیه می شود و پس از پردازش بافت، آنتی بادی های مصنوعی که به آنتی ژن خاص در نمونه بافت واکنش نشان می دهند، اضافه می شوند. سپس با استفاده از نشانگرهای ویژه، که معمولاً به صورت فلوروفور ها یا آنزیم ها هستند، نشان می دهند که آنتی بادی ها به کدام آنتی ژن ها واکنش نشان داده اند. این آزمایش به عنوان یک ابزار قدرتمند در تشخیص بیماری های سرطانی و اختلالات دیگر بافتی و سلولی مورد استفاده قرار می گیرد.
کنترل مثبت و منفی در ایمونو هیستوشیمی
در آزمایش ایمونوهیستوشیمی (IHC)، کنترل مثبت و منفی برای بررسی صحت نتایج به کار می روند.
کنترل مثبت و منفی در این آزمایش به شرح زیر است:
کنترل مثبت: این کنترل، یک بافت خاص شامل آنتی باژن اختصاصی ای است که می باسیت با آنتی بادی های موردنظر و نشانگرهای ویژه آن واکنش دهد. کنترل مثبت برای بررسی صحت آزمایش و اطمینان از وقوع واکنش آنتی ژن – آنتی بادی استفاده می شود.
کنترل منفی: در این کنترل، بر خلاف کنترل مثبت، بافت بدون آنتی ژن استفاده می شود. در شرایط نرمال هیچگونه واکنشی مشاهده نمی شود. این کنترل برای بررسی احتمال وجود نویز و هرگونه تشخیص واکنش های غیر اختصاصی آنتی ژن و آنتی بادی استفاده می شود.
استفاده از این کنترل ها به دلیل ارزش صحت گذاری نتایج در هنگام انجام آزمایش ایمونوهیستوشیمی ضروری است و به طور گسترده ای در مطالعات پزشکی و پاتولوژی استفاده می شود.
سوالات متداول
ایمونوهیستوشیمی در پاتولوژی چه کاربردی دارد؟
ایمونوهیستوشیمی (IHC) در پاتالوژی (بافت شناسی) برای تشخیص وجود نشانگر پروتئینی خاص استفاده می شود که می تواند به طبقه بندی و تشخیص دقیق تومور کمک کند.
ایمونوهیستوشیمی چگونه در سرطان استفاده می شود؟
پس از اتصال آنتی بادی ها به آنتی ژن در نمونه بافت، آنزیم یا رنگ فعال می شود و آنتی ژن را می توان در زیر میکروسکوپ مشاهده کرد. ایمونوهیستوشیمی برای کمک به تشخیص بیماری هایی مانند سرطان استفاده می شود. همچنین ممکن است برای کمک به تشخیص تفاوت بین انواع مختلف سرطان استفاده شود
